Category

W roku 2008 w Wielkiej Brytanii wprowadzono powszechny program szczepień przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV). Polegał on na rutynowym szczepieniu szczepionką 2-walentną dziewcząt w wieku 12–13 lat oraz szczepieniach wychwytujących do ukończenia 18 roku życia. Oczekiwano zmniejszenia zapadalności na choroby szyjki macicy związane z zakażeniem HPV typu 16 i 18. Okazało się, że od 2009 roku zaczęto również rejestrować mniej przypadków brodawek płciowych.

Częstość rozpoznań brodawek płciowych w ciągu roku (liczba nowych przypadków brodawek na 100 000 mieszkańców) oceniono na podstawie danych ze specjalistycznych poradni chorób układu moczowo-płciowego oraz wybranych poradni podstawowej opieki zdrowotnej. Począwszy od 2002 r. rejestrowano coraz więcej nowych przypadków brodawek płciowych u obu płci. W 2009 r. częstość rozpoznań zaczęła się zmniejszać i ta tendencja utrzymała się do 2011 r. w populacji kobiet w wieku 15–19 lat, równolegle ze zwiększeniem poziomu realizacji szczepień przeciwko HPV.

Uwzględniając dane z poradni specjalistycznych, w latach 2008–2011 odsetek rozpoznań brodawek płciowych u kobiet w wieku 16–19 lat zmniejszył się o 13,3%. Największy spadek odnotowano u 17-latek (w 2011 r. zaszczepionych było ok. 64% dziewcząt w tym wieku). Dla porównania, nie zaobserwowano zmian w stosunku do zakażeń innymi drobnoustrojami (wirus opryszczki, Chlamydia, dwoinka rzeżączki). Porównując populacje kobiet szczepionych i nieszczepionych, brodawki płciowe rzadziej wykrywano u 15-, 16- i 17-latek zaszczepionych przeciwko HPV.

Rzadsze wykrywanie brodawek płciowych u nastolatek może wskazywać na pośredni efekt ochronny szczepienia 2-walentną szczepionką przeciwko HPV-16 i HPV-18. W naszych gabinetach zalecamy szczepienie dziewcząt i chłopców szczepionką 4-walentną (wirusy typów 6, 11, 16, 18).